Damla Bile

Gözyaşlarımdan hayata damlalar damladı.Biri tuttu.İste o mucizeyi buldu...

Acı Tutulması

Herkes alsın bir parça hayatımdan
Acılar avucumda garnitür
Tadımlık nefeslerle geçen fotosentez
Kiralık film kıvamında cep yakan gülümsemeler...
Başrolde komedinin ustası "Ölüm"
Kendi marşlarıyla arşa yükselen hayatlar
Hayat,kendi içinde barındırdığı keşfedilmemiş ruhlar...
Ruhlar hep Tanrıyla dansta ve yavaş yavaş Tanrı insanlaşmakta
İşimiz zorlaştı,insancık dolu bu karmaşada
Yukarıda yanan alev aşağıdan hala hissedilmemekte.
Aşağısı ve yukarısı arasında sıkışan bir acı
(yada biz buna kısaca doğum ile ölüm arasındaki sancılı kasılmalarda diyebiliriz!)
Biz ona aşağıdan bakarken,hayat hep yukarıdaydı
Hep yenilmez,ödün vermez,mutlak,kesin,tabu,dogma
yada herneyse,ne ise.

"O", herneyse olanın gözlerine baktım bir ara.
"O" kadarlarla ölçülmeyecek bir his barındırdı hep
Kısasa kısastı ama her kısas bizi acıtırdı

Hayat hep sana zehirli bir sülük olacaktır.
Sen küçük yaralarını bile derin acılarla karşılayan mızmız
Nasıl bir "Derin"likten yara almadan geçeceksin merak ediyorum.
Sen zehirini kininle bir tut ki, zehrin akmadan korkutsun yaralarını,yara alanlarını

"Hayat ve acı" korkaktır ama inanki korkaklar çok kurnazdır.Sen de kork acılarından,hayatından .
Gizin gizli olsun kurnazlıgında.
Hayat bu gece acılarına mola versin.
30 dakikan var.
Hadi Hazırlan!
Arzın merkezine "O" kavramlaşmayana yetişmeye az kaldı.
Çok az.

Erranizma

İzmir...

Özleyecegim Arkadaslarımı,Hayatımda Paylastıklarımı...
Utandırmadan Gidip Gelecegım Kendimi.
Zor zamanlarda aglayacagım ama zamanı gelecek her gülüşün.
İzmir.
Vedalasalım Elini Uzat Ne Olur.
Annem kardesim sana Emanet...

Öss sınavında gorusruz...

Ayrılık Dedi Tanrı...

Kavuşursak biteriz biz,
Biz mutlu sonlar katiliyiz.
Kavuşursak biteriz biz.
Sevgiyle bakan gözleri kör ederiz.
Herkesin bildiği bir aşk,
Herkesin attığı bir imza
Herkes gibi değiliz biz.
Belki biraz serseri,
Belki biraz deliyiz,
Ama kavuşursak biteriz biz.
Pervane böceğinin mum alevine sevdası
Ateş böceğinin susuzluğuyuz biz
Yanar ama su içmeyiz
Etrafında döner, ateşle dansederiz.
Bize kimseden zarar gelmez,
Biz zararı ancak kendi kendimize veririz.
Severiz, özleriz, aşktan ölsek kimseye söylemeyiz.
Biz artık biz değiliz.
Ruhlar kavuşur ve konuşur gökyüzünde bir yerde
Ama bedenen kavuşursak biteriz biz.
Melekler bize ağlar, biz halimize güleriz.
Onu bilir, onu söyleriz,
Kavuşursak biteriz biz.
İki sınır ülkenin dikenli telleriyiz,
Dokunursak kanar ellerimiz.
Kimselere söylemez gizli gizli severiz
Ama kavuşursak biteriz biz.
Bir kor var içimizde yanan,
Onu küllendiremeyiz.
Kimselere söylemez gizli gizli severiz
Ama kavuşursak biteriz biz.
Bir kor var içimizde yanan,
Onu küllendiremeyiz.
İstedeğimiz zaman gelip,
İstediğimizde gidemeyiz.
Kahve içip, gülüp, konuşup, başbaşa yemek yiyemeyiz.
Ne bir filmdeki mutlu son,
Ne de göz yumulacak bir kaçamak değiliz biz.
Sadece özlemle severiz,
Ve kavuşursak biteriz biz.
Sevda iki kişinin birbirine aşkı değil artık.
Artık her aşk her ağızda sakız.
Biz birbirimize aslında her aşıktan daha yakınız.
Belki ayrı şehirlerdeyiz,
Ama her gece aynı mehtapta buluşur,
Yağmur yağarsa, çıkar,
Aynı yağmurun altında ıslanırız.
Bu aşkı ancak biz biliriz.
Şiirleri güvercinlerin kulağına fısıldar,
Mektupları suya yazarız.
Biz belki ayrıyız,
Ama her gün aynı geceyi sabahlarız.
Melekler bize ağlar, biz halimize güleriz.
Onu bilir onu söyleriz.
Kavuşursak biteriz biz.

Yokum Biraz...

Lupita May...

Sızı.

Küçük bir cümle ile başlayan kan kayıplarım.Zaman içersinde kukla niyetine oynatılan ben.Hayatında tek izlemek herşeyi.Kukla gibi yönlendırılmek kukla gıbı kendi kendini karışmış ipleriyle asmak.Bir el yok üstümde eller var.Her kafadan bir görüntü.İçimde konuşan insanlar,saçma ve alışılmadık davranışları,soykırımları...Hayattayken,hayattan beklentisi olmayan şanslı ve acımasız insan silsilesi.Anlam veremiyorum artık.İnsanlara neler oluyor böyle.Kim bu?Elleriyle bizi yöneten kim?Tanrı mı?Yoksa ona özenen insanlar mı?Yaratıcı kim?Kukla yaratan kim?Kim bu infazcılar,kana susayanlar,can verip can alanlar?

Kuklayım.Dogru.Tenim tahta kıvamında.İşlenmiş bir kıymık.Kendini yöneten bir kuklayım.Ne sizi duyuyorum,ne hissediyorum,ne sizin insansı kokunusu,terlemiş vücudunuzun tadını hissediyorum.4 duyum yok evet.Mutluluk yok hayatımda,huzur yok.Kukla işlenmiş bekliyor oynamaya hazır...

Hadi çocuğum uzat elini.Oyna,kır.yapıştır...Sende yarat...Sen de o çirkin ellerinle oynat...
Sahne benim...Senaryo senin...

Yaşasın Çirkin Kuklayla Oyun Saati!!!

Lupita May Günlüğünden...

Seni Seviyorum Huzur...Yengeçiim...

Gömlekli Yengeçiim :*

Birden hayatım oldun birdeb mutlulugum oldun...
Zor zamanımda yanımda oldun.Beni savundun karsı cıkanlara hayatımıza karısanlara sert cıktın en yakınına bıle.Zor basladı ve mutlu olduk.Ve oluyorum da...Artık tek kendımı dusunerek yasayamam ve gelecegımı tek kendım ıcın kuramam.Elını hıc bırakmayagım...Cebımde resmın aklında gulusun olsun hep.Ben seni gercekten sevdım bitmez demıstım bitmedi...

...

içimin gülen yüzü, hoşgeldin...

Yengeçiim,
içimin güler yüzü,
yaşanılası iklimim hoşgeldin.

bir aralık sızıverdin işte
ömrümüzün en gevrek zamanı...
çıt diyor kırılıyoruz,
öfke kadar saydamız o zamanlar
ve kırılgan
bıçak kadar!

Seni Seviyorum demeyi öğrettiğin için
o tanrısal kokun
ve gülüşündeki Erran için

ki hala zilleri çalıp kaçmak istiyorduk
yarım yamalak aşk kırıntıları
tabakta bırakılmış, yazık atılacak bir sevda
haritası,
hatta el değmemiş delilikler istiyorduk...
çocuktuk daha
büyümeye direniyorduk,
iş toplantılarında lolipop zamanlar düşlüyorduk

ama sızıverdin işte...
bir avuç yeşil gevrek rokaydık,
mayışmamıza bir limon yetecekti...
biz garsonu bekliyorduk,
sen çıkageldin...

habersiz geldin, kusura bakma
ortalık biraz dağınıktı...
şimdi hemen toparlarız sanıyorduk,
olmamıştık daha...

işin zor Gülayım,
hem büyüyecek
hem beni büyüteceksin...
Yengeçiin mı var, derdin var Gülayım...

Erran Yılmaz Erdoğan.