Yokum Biraz...

Lupita May...

Sızı.

Küçük bir cümle ile başlayan kan kayıplarım.Zaman içersinde kukla niyetine oynatılan ben.Hayatında tek izlemek herşeyi.Kukla gibi yönlendırılmek kukla gıbı kendi kendini karışmış ipleriyle asmak.Bir el yok üstümde eller var.Her kafadan bir görüntü.İçimde konuşan insanlar,saçma ve alışılmadık davranışları,soykırımları...Hayattayken,hayattan beklentisi olmayan şanslı ve acımasız insan silsilesi.Anlam veremiyorum artık.İnsanlara neler oluyor böyle.Kim bu?Elleriyle bizi yöneten kim?Tanrı mı?Yoksa ona özenen insanlar mı?Yaratıcı kim?Kukla yaratan kim?Kim bu infazcılar,kana susayanlar,can verip can alanlar?

Kuklayım.Dogru.Tenim tahta kıvamında.İşlenmiş bir kıymık.Kendini yöneten bir kuklayım.Ne sizi duyuyorum,ne hissediyorum,ne sizin insansı kokunusu,terlemiş vücudunuzun tadını hissediyorum.4 duyum yok evet.Mutluluk yok hayatımda,huzur yok.Kukla işlenmiş bekliyor oynamaya hazır...

Hadi çocuğum uzat elini.Oyna,kır.yapıştır...Sende yarat...Sen de o çirkin ellerinle oynat...
Sahne benim...Senaryo senin...

Yaşasın Çirkin Kuklayla Oyun Saati!!!

Lupita May Günlüğünden...

Seni Seviyorum Huzur...Yengeçiim...

Gömlekli Yengeçiim :*

Birden hayatım oldun birdeb mutlulugum oldun...
Zor zamanımda yanımda oldun.Beni savundun karsı cıkanlara hayatımıza karısanlara sert cıktın en yakınına bıle.Zor basladı ve mutlu olduk.Ve oluyorum da...Artık tek kendımı dusunerek yasayamam ve gelecegımı tek kendım ıcın kuramam.Elını hıc bırakmayagım...Cebımde resmın aklında gulusun olsun hep.Ben seni gercekten sevdım bitmez demıstım bitmedi...

...

içimin gülen yüzü, hoşgeldin...

Yengeçiim,
içimin güler yüzü,
yaşanılası iklimim hoşgeldin.

bir aralık sızıverdin işte
ömrümüzün en gevrek zamanı...
çıt diyor kırılıyoruz,
öfke kadar saydamız o zamanlar
ve kırılgan
bıçak kadar!

Seni Seviyorum demeyi öğrettiğin için
o tanrısal kokun
ve gülüşündeki Erran için

ki hala zilleri çalıp kaçmak istiyorduk
yarım yamalak aşk kırıntıları
tabakta bırakılmış, yazık atılacak bir sevda
haritası,
hatta el değmemiş delilikler istiyorduk...
çocuktuk daha
büyümeye direniyorduk,
iş toplantılarında lolipop zamanlar düşlüyorduk

ama sızıverdin işte...
bir avuç yeşil gevrek rokaydık,
mayışmamıza bir limon yetecekti...
biz garsonu bekliyorduk,
sen çıkageldin...

habersiz geldin, kusura bakma
ortalık biraz dağınıktı...
şimdi hemen toparlarız sanıyorduk,
olmamıştık daha...

işin zor Gülayım,
hem büyüyecek
hem beni büyüteceksin...
Yengeçiin mı var, derdin var Gülayım...

Erran Yılmaz Erdoğan.