Lupita May...

Sızı.

Küçük bir cümle ile başlayan kan kayıplarım.Zaman içersinde kukla niyetine oynatılan ben.Hayatında tek izlemek herşeyi.Kukla gibi yönlendırılmek kukla gıbı kendi kendini karışmış ipleriyle asmak.Bir el yok üstümde eller var.Her kafadan bir görüntü.İçimde konuşan insanlar,saçma ve alışılmadık davranışları,soykırımları...Hayattayken,hayattan beklentisi olmayan şanslı ve acımasız insan silsilesi.Anlam veremiyorum artık.İnsanlara neler oluyor böyle.Kim bu?Elleriyle bizi yöneten kim?Tanrı mı?Yoksa ona özenen insanlar mı?Yaratıcı kim?Kukla yaratan kim?Kim bu infazcılar,kana susayanlar,can verip can alanlar?

Kuklayım.Dogru.Tenim tahta kıvamında.İşlenmiş bir kıymık.Kendini yöneten bir kuklayım.Ne sizi duyuyorum,ne hissediyorum,ne sizin insansı kokunusu,terlemiş vücudunuzun tadını hissediyorum.4 duyum yok evet.Mutluluk yok hayatımda,huzur yok.Kukla işlenmiş bekliyor oynamaya hazır...

Hadi çocuğum uzat elini.Oyna,kır.yapıştır...Sende yarat...Sen de o çirkin ellerinle oynat...
Sahne benim...Senaryo senin...

Yaşasın Çirkin Kuklayla Oyun Saati!!!

Lupita May Günlüğünden...